گاهی نوشت های من

م.کاکلی

اولین هارو باهاش تجربه کردم
اولسن سفر دو نفری با ی دختر

اولین راه رفتن دو نفره 

اولین دست گرفتن ی دختر تو خیابون

اولین لب 

اولین اغوش 

اصا کلا اولین دختری ک لمسش کردم

اولین جاهای ممنوعه ای ک نباید لمس میشدن ولی شدن

اولین محرمیت من با یه دختر

کلا اولین چیزای باحالی ک هر پسری تو زندگیش میتونه تجربه کنه.

بالاخره بعد از تحمل کلی بدبختی و سختی دفتر زدم
با یه شرایط بد   بدی ک از بین خودش و بدتر انتخابش کردم.
ولی کردم کاری رو ک میخواستمم بکنم
دارم ادامه اش میدم و هنوزم معلوم نیست ک در اینده چ خواهم کرد چ چیز هایی رو باید بالا پایین کنم.

خیلی از ادما تو ارتباط برقرار کردن باهمدیگه مشکل دارن نه اینکه حرف همدیگه رو نفهمن میفهمن و لی بلد نیستن چجوری بیانش کنن و برسوننش به ططرف مقابل.
یه زمانی هست یسری حرفا یسری حرکتا شیرینی کاررو از بین میبره 
وقتی یسری حرفا زده میشه و میگی بیا ثبتش کنیم و میگه بین پدر و پسر ثبت کردن اصا معنی نداره و این حرفا چیه و تو توو دلت از همین میترسی که یروز بزنه زیر همه چی و بعد از دوماه دقیقا همچین اتفاقی میفته (از هر چی بترسی سرت میاد) نمیشه اسمشم ترس گذاشت ولی خب بهرحال یه جور دور اندیشی با توجه به تجریبیات گذشته ست. نگاه به دیروز برای نگاه به اینده.
میاد یسری حرفا زده میشه و زده میشه زیرشون باعث میشه ک ادم احساس نا امنی کنه احساس نا امنی شغلی و دوباره حس بازگشت به اینده ی مبهم
یکمک باید رو خودم کار کنم . کارکنم ک بپذیرم زندگی سخت رو بپذیرم ک اشتهای فکریم رو کم کنم و بیارم پایین باید بپذیرم خیلی چیز هارو